Ik testte de Col de la Loze op een elektrische fiets

July 07, 2023

De Col de la Loze beklimmen op een elektrische fiets? Dat is iets nieuws voor mij!

Dit is het verhaal van een avontuur dat begint met een klik op “Computer uitzetten” en eindigt met gelach gemengd met steile beklimmingen. 🥵

Ja, je raadt het al, ik heb besloten om mijn toetsenbord in te ruilen voor een elektrische fiets en te beginnen aan een epische beklimming van de Col de la Loze.

Ja, soms moet je uit je comfortzone stappen, steile hellingen trotseren en dingen meemaken die je vlinders in je buik geven (en pijn in je benen).

En raad eens? De wielrenners van de Tour de France nemen op 19 juli dezelfde route als ik. 🚴‍♂️

Dus opzadelen en wegwezen!

(Ik nodig je uit om het hele artikel te lezen, want in de laatste paar zinnen daag ik je uit… 👀)

10 uur: vertrek vanaf het toeristenbureau

En op naar de legendarische Col de la Loze

Het aftellen was voorbij en de opwinding was op zijn hoogtepunt. Om stipt 10 uur was ik klaar om aan dit epische avontuur te beginnen.

Samen met mijn assistent voor die ochtend, Hugo, de webmaster van Méribel Tourisme, waren we klaar voor de uitdagingen die voor ons lagen. 💪

Oké, ik moet toegeven dat ik een beetje vals heb gespeeld door te kiezen voor een mountainbike met elektrische ondersteuning in plaats van een gewone racefiets. Maar dat was om te bewijzen dat de Col de la Loze voor iedereen toegankelijk is en dat we er plezier aan kunnen beleven om hem te beklimmen.

Kijk maar eens naar deze foto, genomen om 10 uur. Er hangen een paar dreigende wolken in de lucht, maar niets kan me doen opgeven. Als ik een doel voor ogen heb, ga ik er vol voor, en deze keer was mijn koers gericht op de Col de la Loze.

Vanaf het toeristenbureau is het 750 meter positief stijgingspercentage voor 8 kilometer intens klimmen. Het was een uitdaging en ik was er klaar voor. 🥵

10.05: en de klim begint!

Het is het begin van een grote klim…

De beklimming van de Col de la Loze is eindelijk begonnen! Met de helm stevig op mijn hoofd om mijn veiligheid te garanderen, begon ik aan deze legendarische route. En ik moet zeggen dat de elektrische ondersteuning van de mountainbike een echte aanwinst was.

Af en toe schakelde ik over naar de eco-modus om de inspanning meer te voelen, en daarna naar de E-mountainbikemodus om het me gemakkelijker te maken. 🤫

De eerste paar haarspeldbochten voerden ons door het prachtige Altiport-bos. Toen ik omhoog keek (en mijn ogen niet sloot om te voorkomen dat ik een boom zou raken), kon ik de Méribel chalets bewonderen die de charme van het resort vormen. Wat een prachtig gezicht!

Pauze bij het Altiport-meer

Naarmate ik vorderde, begon ik de inspanning te merken en kreeg ik een beetje dorst. Toen dacht ik aan mijn geheime plekje: het Altiport-meer. Een idyllische plek om te ontspannen. Of je nu alleen bent, met een partner, vrienden of familie, hier moet je zijn.

De houten ligstoelen en tafels nodigen uit voor een pauze. Het is de ideale plek voor een gezellige picknick of gewoon om te genieten van de zon (die natuurlijk altijd aanwezig is in Méribel). Helaas vielen er tijdens mijn bezoek een paar druppels regen, waardoor ik mijn kleurtje niet kon perfectioneren. 😎

En het gaat maar door

Het is nog maar het begin, oké, oké!

Na deze aangename pauze bij het Altiport-meer was het tijd om weer in het zadel te klimmen. De laatste 5 kilometer van de klim stonden ons te wachten, en geloof me, die waren het moeilijkst. De hellingen van meer dan 20% stelden ons voor enkele uitdagingen, maar gelukkig hadden we de elektrische ondersteuning aan onze zijde.

Hugo en ik konden de klim met gemak voortzetten. De elektrische ondersteuning maakte deze zware etappe veel toegankelijker. Dat betekent natuurlijk niet dat de inspanning verdween, maar het was wel veel minder.

Aanvankelijk werden we begeleid door regen, maar naarmate we klommen, verdwenen de wolken om plaats te maken voor stralende zonneschijn op de top van de Col de la Loze. Een welverdiende beloning voor onze volgehouden inspanningen en een bewijs van de effectiviteit van elektrische ondersteuning bij het bedwingen van de meest veeleisende hellingen. 💪

12.00 uur: de finish op de Col de la Loze

Toen ik rond het middaguur de top van de Col de la Loze bereikte, bekroop me een gevoel van trots. Ook al had ik het voordeel van elektrische ondersteuning, de adrenaline van de klim en de euforie van de verovering gaven me het gevoel dat ik een echte wielerkoning was.

De top van de Col de la Loze is een iconische plek, een essentiële stopplaats voor Tour de France wielrenners. De wetenschap dat ‘s werelds beste renners een paar dagen later over dezelfde wegen zouden rijden, gaf een speciale dimensie aan mijn ervaring. 🤩

Ik nam even de tijd om me voor te stellen hoe de wielen van de kampioenen over het asfalt zouden glijden, het lawaai van de supporters, de gele trui en de beelden die over de hele wereld werden uitgezonden. De opwinding bouwde zich in me op toen ik dacht aan de opwinding die deze plek zal overnemen als het peloton op woensdag 19 juli langskomt.

Ik moest een korte pauze inlassen op de top om van het moment te genieten en een paar foto’s te nemen van het panoramische uitzicht over de valleien van Méribel en Courchevel. De tijd vloog en voor ik het wist was het al middag.

Hier gaan we voor een goed half uur afdaling

Freewheelen (nou ja, bijna)

Na te hebben genoten van de schoonheid en de rust van de top van de Col de la Loze, was het tijd om weer af te dalen naar het toeristenbureau van Méribel. De afdaling zou ongetwijfeld minder tijd in beslag nemen dan de beklimming, maar het beloofde opnieuw een razendsnelle ervaring te worden.

Toen Hugo en ik de bochtige weg afgingen, werden we verrast door een paar nieuwsgierige marmotten die ons leken aan te moedigen. Zij waren de onverwachte supporters van onze afdaling. 😅

De afdaling bood ons enkele prachtige uitzichten en we keerden terug langs de weg Renarde, die langs enkele mooie chalets in het centrum van Méribel loopt.

Hoewel de afdaling minder fysiek zwaar was, was hij net zo boeiend. De snelheid, de wind en het voorbijrazende landschap creëerden een gevoel van absolute vrijheid. We genoten van elk moment van deze opwindende afdaling, in het besef hoe gelukkig we waren dat we deze wegen konden berijden.

Essentiële uitrusting voor het beklimmen van de Col de la Loze

Aan de foto’s kun je zien hoe belangrijk het is om goed uitgerust te zijn voor dit avontuur op de Col de la Loze.

Neem een helm mee voor je veiligheid en een rugzak met een waterfles om gehydrateerd te blijven. Kies qua kleding voor comfortabele sportkleding die geschikt is voor de fysieke inspanning en het weer.

En als je geen elektrische fiets hebt, geen zorgen, je kunt er een huren in een van de sportwinkels in het skioord.

Tot slot kan ik jullie, beste lezers, alleen maar aanmoedigen om te genieten van deze unieke ervaring van de Col de la Loze op een elektrisch ondersteunde fiets. Het is een echte aanrader, een speciaal moment om te delen met familie en vrienden, of zelfs alleen. Het is natuurlijk een sportieve uitdaging, maar dankzij de elektrische ondersteuning is het toegankelijk voor iedereen.

🎯 En voor de doorgewinterde wielerliefhebbers wil ik nog een extra uitdaging toevoegen: de beklimming van de Col de la Loze op een racefiets. Als je de uitdaging aandurft, aarzel dan niet om contact met me op te nemen. We kunnen deze epische beklimming en onze passie voor fietsen delen 😉

Arthur, je trouwe redacteur en activiteitentester